De toekomst is alleen maar treurig, maar was vroeger alles beter? Doemdenken is een wetenschap.

Opinie  |  zo 27 jul 2025  |  Bron: HR-kiosk  |  Auteur: Andries Bongers  |  Trefwoorden: Armoe, UWV, Pensioengerechtigde leeftijd, AI, Artificial Intelligence, Arbeidsbureau, Pensioen, Doemdenken

Natuurlijk was vroeger niet alles beter, maar het voelt wel zo. We zijn nu constant aan het doemdenken en vooral instituten met vele deskundigen zijn daar goed in.
De aarde vergaat volgens kinderen op de basisschool binnenkort, maar volgens deskundigen over iets meer dan 1 miljard jaar, maar dan zijn we gelukkig voor die tijd al allemaal verdronken. De zeespiegel stijgt gevaarlijk of zakt het land, dat we 1500 jaar geleden op de zee hebben veroverd? We zouden, zoals we al honderden jaren doen, de dijken kunnen verhogen, maar daarvoor is geen geld, want voor de veiligheid moeten we nu dat geld uitgeven aan defensie.

Artificial Intelligence

We worden allemaal werkloos, omdat AI op den duur alle functies gaat overnemen. En de pensioengerechtigde leeftijd gaat naar 80 jaar. Maar als AI alle functies overneemt, dan kunnen we al na de geboorte met pensioen. Hoeven we nooit meer te werken, alleen wanneer mensen gestraft worden met werkstraffen. Maar wie betaalt dan de boodschappen?

Werken is een straf geworden

Werken is ook helemaal niet meer leuk. Je wordt vandaag de dag N.B. gedwongen om prestaties te leveren op basis van doelstellingen om een beetje geld te verdienen, waarvan je nauwelijks 4 keer per jaar met vakantie kunt gaan. Laat staan dat je nog geld overhoudt voor een paar maal per week uit eten. En wordt de druk van de werkgever zo hoog om de doelstellingen te halen, dan moet je wel in ziekte vluchten. Hopelijk wordt de burn-out ook erkend en herkend, zodat je minstens 2 jaar doorbetaling van salaris kunt eisen. En als je als partners beiden 3 dagen per week wil gaan werken om meer kostbare privétijd over te houder, moet je werkgever niet zorgelijk gaan kijken.

Waarom kunnen we de welvaart van nu niet waarderen en willen we steeds meer en ook steeds minder?

Laten we eens een stukje terug gaan in de tijd

In 1917 besloot de Tweede Kamer dat de pensioengerechtigde leeftijd van 70 (zegge zeventig) jaar werd verlaagd naar 65 jaar. Dat is zo’n 100 jaar gebleven en we werden gemiddeld 20 jaar ouder. En nu klagen we er over dat we bijna 3 jaar langer moeten doorwerken. En dat hoeft niet eens: wanneer je eerder met pensioen wil gaan is dat mogelijk

1. Door meer premie te betalen of
2. Door minder pensioen te ontvangen.
3. En voor zwaar werk (wat we in de eerste plaats moeten voorkomen) moet gewoon meer premie worden betaald.

Lees Triest, zwaar werk, laag loon en snel dood.

Toen ik ooit begon met werken bij het GAK in 1957 (ik studeerde tot op de dag van vandaag in de avonduren) moest je wanneer je werkloos werd, je eerst laten inschrijven bij het Arbeidsbureau, die ervoor moest zorgen dat je werd bemiddeld, om zo snel mogelijk weer aan het werk te gaan, zodat je niet een half jaar ging “trekken”.
Het Arbeidsbureau werd in 2002 opgeheven en het UWV werd er mee opgezadeld om te gaan bemiddelen. Dat gaat door te eisen, dat je minstens tientallen (desnoods verzonnen) sollicitaties opgeeft, want anders wordt je uitkering stopgezet. Maar echt bemiddelen en loopbaanadviezen, ho, maar!  Die taken zijn overgenomen door professionele recruitmentbureaus, die terecht hier geld aan willen verdienen.

Armoede

Omdat veel mensen hun gas, licht en water en vooral de ziektekostenpremie niet op tijd kunnen betalen, verzinnen we eerst toeslagen en heffingskortingen en suggereren we dat de premie voor de ziektekosten maar via de werkgever moet worden geïnd en de andere schulden via een beslaglegging. Laat nou voor 2005 80% van de loonslaven in het ziekenfonds zitten tegen een 30% van de premie die nu betaald moet worden. En de werkgever maakte dat netjes over. Nu moeten 3 miljoen gezinnen dat zelf doen. En inmiddels doet bijna een half miljoen dat te laat.
Ja, er zijn teveel mensen die (al dan niet door eigen toedoen) in armoede leven. Laten we vooral dat voorkomen en niet de gevolgen behandelen. Overigens voor hen die echt minder bedeeld zijn, moeten we sociaal tegemoet komen en vooral beschaafd blijven.

Aan de kwaliteit van de zorg voor ouderen en zieken, kan men de maat van de beschaving aflezen (Cicero, 83 jr, 44 jr. v. Chr.