De wet WWZ was een vooropgezette valkuil voor Asscher en de PvdA

Opinie  |  za 1 apr 2017  |  Auteur: Andries Bongers  |  Trefwoorden: WWZ, Asscher, NVP



Ondanks alle kritiek en bezwaren betreffende de redelijkheid en doelmatigheid van de Wet Werk en Zekerheid (WWZ) moest deze wet koste wat kost ingevoerd worden.

De Vereniging Arbeidsrecht Advocaten wees op de onduidelijkheid van de wet en wreef zich bij voorbaat al in de handen met de opmerking; dit is een “lawyersparadise”.
Na een gedegen enquête onder 4000 HR managers, leden van de NVP (Nederlandse Vereniging van Personeelsmanagement en Organisatieontwikkeling) bleek dat zij ook om meerdere redenen de wet een wanproduct vonden, waar de 50+ groep de dupe van zou worden, maar ook de nieuwe ketenregeling op veel bezwaren kon rekenen.
Kortom, zowel de arbeidsjuristen als personeelsmanagers waren tegen de wet.

Namens de NVP maakte ik een uitvoerig en onderbouwd persbericht “Voorstellen zijn ronduit asociaal” en stond als woordvoerder van de NVP begin januari 2013 de pers te woord. In dit persbericht maakten wij onze bezwaren duidelijk, waarbij ons advies was om de wet nog eens te overwegen en zelfs uit te stellen naar 2018, omdat dan naar onze prognose de arbeidsmarkt er veel beter voor zou staan.

Kort daarna werden wij begin januari 2013 gebeld door drs. Maarten Camps, op dat moment directeur-generaal Werk, ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenhedi en later Secretaris generaal van Economische Zaken, die zich verbaasde over ons standpunt.

Nu bekruipt mij het gevoel dat er sprake was van een complot.

Maarten Camps wilde mij min of meer overtuigen het persbericht in te trekken omdat het onjuist was. Ik heb toen Maarten Camps duidelijk proberen te maken dat een mening op zich altijd juist is, maar de praktijk zal moeten aantonen wie gelijk heeft.
Nu (4 jaar later) bekruipt mij het gevoel dat er sprake was van een complot. Wat is het geval? Maarten Camps is een prominent lid van de VVD. Ik kan mij niet aan de indruk ontrekken dat hij heeft gedacht:
“Wanneer we dit onmogelijke dossier nu eens aan Lodewijk Asscher PvdA (en minister van Sociale Zaken) geven, dan krijgt de PvdA de schuld. Maar Lodewijk is toch slim genoeg om dit niet door te voeren? Neen hoor: in de eerste plaats is hij loyaal maar ook naïef, dus dat probleem hebben we niet.”

Drie jaren lang heeft Asscher tegen beter weten in de wet WWZ verdedigd

En zo geschiedde het. Drie jaren lang heeft Asscher tegen beter weten in de wet WWZ verdedigd. En wie kreeg de schuld van dit alles? Juist de PvdA. Het resultaat kent u.
Een complot?
En vooral niet luisteren naar deskundigen . . . . . .