De gerichte vrijstelling voor arbovoorzieningen is per 1-1-2022 aangescherpt, maar blijft discutabel

Opinie  |  ma 7 feb 2022  |  Bron: HR-kiosk  |  Auteur: Andries Bongers  |  Trefwoorden: Stoelmassage, Algemene Periodieke Keuring, Gerichte vrijstelling, Arboverstrekking, Arbovoorziening, Gezondheidscheck, Geestelijke gezondheidszorg

Voorzieningen, die voortvloeiden uit de arbeidsomstandighedenwet, zoals een cursus “stoppen met roken” en “stoelmassage” of een “periodieke keuring” die tot dan een gerichte vrijstelling waren, zijn ineens fiscaal belastbaar geworden. Vanaf 1-1-2022 gelden vrijstellingen alleen nog maar voor verplichte arbovoorzieningen is de opvatting van de Belastingdienst.
 
Maar wat is nu een verplichting en wat een een onnodige voorziening, wanneer het gaat om de gezondheid van de werknemers? Het snijden in voorzieningen, die eerst als nuttig en werkzaam werden ervaren, is uiterst discutabel en aanvechtbaar. Wat zijn (verkort) nu de regels en waarom mag de Belastingdienst (Ministerie van Financiën) zelfstandig de reikwijdte van de wet inkorten of haar eigen criteria hierop loslaten?

Arboregels

De werkgever zorgt voor de veiligheid en de gezondheid van de werknemers inzake alle met de arbeid verbonden aspecten en voert daartoe een beleid dat is gericht op zo goed mogelijke arbeidsomstandigheden, waarbij hij, gelet op de stand van de wetenschap en professionele dienstverlening, het volgende in acht neemt:

• De werkgever organiseert de arbeid zodanig dat daarvan geen nadelige invloed uitgaat op de veiligheid en de gezondheid van de werknemer;
• Beperkt en voorkomt de gevaren en risico's voor de veiligheid of de gezondheid van de werknemer zoveel mogelijk in eerste aanleg bij de bron;
• De inrichting van de arbeidsplaatsen, de werkmethoden en de bij de arbeid gebruikte arbeidsmiddelen alsmede de arbeidsinhoud, worden zoveel als redelijkerwijs kan worden gevergd aan de persoonlijke eigenschappen van werknemers aangepast;
• Monotone en tempo gebonden arbeid wordt, zoveel als redelijkerwijs kan worden gevergd, vermeden dan wel, indien dat niet mogelijk is, beperkt;
• Doeltreffende maatregelen worden getroffen op het gebied van de eerste hulp bij ongevallen, de brandbestrijding en de evacuatie van werknemers en andere aanwezige personen;
• Elke werknemer moet bij ernstig en onmiddellijk gevaar voor zijn eigen veiligheid of die van anderen, rekening houdend met zijn technische kennis en middelen, de nodige passende maatregelen kunnen nemen .

Niet gericht vrijgesteld

Niet gericht vrijgesteld zijn voorzieningen die niet direct samenhangen met de wettelijke verplichtingen van de werkgever voor het bestrijden of voorkomen van veiligheids- of gezondheidsrisico’s die verbonden zijn met het werk. Bijvoorbeeld het generiek vergoeden of verstrekken van algemene gezondheidschecks, aldus de Belastingdienst. 
 
M.a.w. wanneer de medewerker bij de Arbodienst een periodieke keuring ondergaat, dan zou de werkgever de kosten daarvan bij de werknemer in rekening moeten brengen of de keuring als een eindheffing moeten opvoeren? 
 
Maar stel nu dat een medische keuring een vanzelfsprekendheid is voor de functie of zelfs een vereiste is, dan hoort een dergelijke keuring toch gewoon onder de gerichte vrijstellingen?

Op de werkplek

De cursus stoppen met roken en de stoelmassage vallen niet meer onder de gerichte vrijstellingen, behalve wanneer deze voorzieningen op de werkplek worden aangeboden. Dus alleen wanneer de cursus stoppen met roken “in huis” wordt gegeven en de stoelmassage op de werkplek, dan zijn deze verstrekkingen een nihilwaardering.
 
Zo is bedrijfsfitness op kantoor een nihilwaardering, maar het vergoeden van een abonnement bij een fitnessclub weer niet. Maar is het verstrekken van fitness op het eigen parkeerterrein van de werkgever met een fitness-bus nu wel of niet inhouse?

De Werkkostenregeling

De Werkkostenregeling (WKR) (1-1-2015) is de regeling waarbij alle met het werk gerelateerde voorzieningen en verstrekkingen zijn vermeld en aangegeven of deze een nihilwaardering zijn, een gerichte vrijstelling of intermediaire kosten. Daarbij werd ook al snel criteria ingevoerd, zoals een gebruikelijkheids- en noodzakelijkheidstoets.
 
De WKR werd door toenmalig Staatssecretaris Wiebes vooral geïntroduceerd als een nieuwe methodiek die de administratieve lasten enorm zou verlagen. Tot nu toe wordt de regeling, waarin de “vrije ruimte” van de WKR van 1,5% teruggebracht is naar 1,2% en vele onbelaste vergoedingen werden geschrapt, meer ervaren als een ordinaire fiscale maatregel, die niet meegenomen wordt in de inflatieplaatjes.

Criterium van de Belastingdienst: Als het leuk is, wordt het belast!

Soms kan een andere beschrijving van een voorziening een groot verschil maken in belast of onbelast. 
Wij kunnen u daarbij helpen Merknemers.